Miskraam

Helaas gaat niet elke zwangerschap goed en komt het voor dat er in de prille ontwikkeling iets niet goed gaat. De zwangerschap eindigt dan in een miskraam.

Hoe merk je dit?

Je merkt dit meestal aan een gevoel alsof je ongesteld wordt met bloedverlies en buikpijn, maar soms gebeurd er niets en wordt pas tijdens de echo ontdekt dat er geen kloppend hartje is, dit noemen we een niet vitale zwangerschap.

Er is sprake van een miskraam als je zwangerschap eindigt in de eerste 16 weken.

Hoe ontstaat een miskraam?

Een miskraam is een natuurlijke oplossing voor iets wat fout ging rond de bevruchting. Het is een afwijking in de chromosomen die toevallig is ontstaan bij de bevruchting van de eicel. Dit komt voor bij één op de 10 zwangerschappen en is zelden erfelijk. In Nederland krijgen jaarlijks 20.000 vrouwen een miskraam. De medische term voor een miskraam is spontane abortus.

Een miskraam is een natuurlijke maar ingrijpende gebeurtenis, waar je helaas niets aan kunt doen om het te stoppen of voorkomen.

Wat zijn de verschijnselen?

Een miskraam begint meestal met bloedverlies. De bloeding kan binnen enkele uren tot dagen toenemen en kortdurend hevig zijn. Heviger dan een normale menstruatie. Je verliest daarbij ook stolsels, weefsel en het vruchtje. Het bloedverlies neemt daarna af en houdt na een paar dagen tot een week op. Soms is er nog enkele weken een beetje bloedverlies. Het kan ook zijn dat je nog geen bloedverlies hebt gehad, maar op een echo wordt ontdekt dat het vruchtje niet meer leeft. Je kunt dan binnen enkele dagen (soms weken) een bloeding verwachten waarbij het vruchtje vanzelf wordt afgestoten.

Advies

Een miskraam is niet tegen te houden, niet met medicijnen en ook niet met rust. Steun van een vertrouwd persoon of personen is vaak het fijnst. Nu stilstaan en de tijd nemen om het te verwerken is vaak het fijnst. Overweeg om jezelf ziek te melden op je werk, je hoeft hier niet perse de reden te vermelden.
Bij menstruatie- of weeënachtige pijn kun je een pijnstiller nemen (paracetamol of ibuprofen). Vind je afgestoten weefsel dan hoef je het niet te bewaren, het mag natuurlijk wel, maar verder onderzoek van het weefsel is niet zinvol. Wil je het weefsel graag opvangen, kun je overwegen tijdelijk door een zeef te plassen.

Hoe verder?

Je kunt wachten tot je het vruchtje bent verloren en het bloeden vanzelf ophoudt. Dit kan medisch gezien geen kwaad en heeft geen gevolgen voor een nieuwe zwangerschap. Overleg even met de verloskundige hoe lang je zult wachten.

Hoe je met een miskraam omgaat en deze verwerkt is natuurlijk heel persoonlijk, maar het blijft verdrietig dat iets waar je naar uitkijkt er plotseling niet meer is.

Vind je het dan ook moeilijk om af te wachten tot het vruchtje vanzelf wordt afgestoten, dan kun je kiezen om de miskraam op te wekken door tabletten vaginaal in te brengen. Hiervoor kunnen we je doorverwijzen naar de gynaecoloog. De tabletten werken echter niet altijd, bij ongeveer de helft van de vrouwen lukt het.

Werken deze tabletten (na herhaling) niet, dan is een curettage een optie. Een curettage is een korte ingreep waarbij de baarmoeder wordt leeggemaakt en de bloeding binnen enkele dagen vanzelf ophoudt. Je krijgt een korte narcose en merkt dan niets van de ingreep. Vaak kun je dezelfde dag weer naar huis. Het komt niet vaak voor, maar er bestaat een kleine kans op complicaties waardoor verdere behandeling nodig is.

Na een miskraam

Het verlies van je zwangerschap heeft ook emotioneel impact

Veel vrouwen hebben na het verlies van hun prille zwangerschap een moeilijke tijd. Een miskraam heeft vaak meer impact dan ze vooraf kunnen bedenken. Dat geldt voor vrouwen én hun partners. De miskraam betekent bijvoorbeeld dat je toekomst anders is dan je dacht. Dit verlies maakt plotseling een einde aan alle plannen en fantasieën over dit kind.
Misschien vraag je je af waarom het mis ging. Het kan een troost zijn om te weten dat de zwangerschap meestal vanaf het begin al niet in orde was. Dat de miskraam dus een natuurlijk en logisch gevolg was. Maar naast deze feitelijke verklaring denk je misschien dat je iets had kunnen doen of laten om de miskraam te voorkomen. Hoe invoelbaar ook, schuldgevoelens zijn niet terecht.

Ook goed om te weten: er is geen tijdspad te geven tot het verdriet over is. Ieder beleeft het anders. Ieder doet het anders. Gun jezelf wat jij nodig hebt. De tips hieronder kunnen helpen.

Wat kun je doen om je miskraam goed te verwerken?

Neem serieus wat je voelt. Alles mag er zijn: verdriet, gemis, schuldgevoel, ongeloof, boosheid, een gevoel van leegte. Misschien voel je ook berusting of zelfs opluchting. Dat kan. Niks is gek.
Praat erover. Misschien met een vriendin, met je partner, met je zus of een buurvrouw. Of met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. Natuurlijk ben je ook welkom bij ons.
Weet dat je partner het verlies hoogstwaarschijnlijk anders beleeft en anders verwerkt dan jij. Dat is normaal. Het is waardevol als jullie erover kunnen praten, met elkaar en met anderen.
Doe wat goed voelt voor jou. Op het moment dat het voor jou klopt. Zet een mooi beeldje in je kast. Plant een boom in je tuin. Kies een sieraad als herinnering. Schrijf je ongeboren kind een brief. Brand geregeld een kaarsje. Of doe iets heel anders, maar kies wat bij jou, bij jullie past.
Lees erover. Schrijf erover. Op Facebook zijn besloten groepen waar je over je ervaring kunt schrijven.
Vertel je levende kind(eren) erover.

En merk je dat je energie niet terugkomt? Of dat je maar blijft piekeren? Zoek dan hulp om het verlies van je kindje in je zwangerschap te verwerken. Dit is geen thema om mee aan te rommelen. Zoek begeleiding die bij jou past.

Meer informatie

Op de volgende website vind je nog meer informatie

Miskraam, de Verloskundige

Bel de praktijk

Als je vragen hebt of ongerust bent, kun je altijd bellen met de verloskundige. Neem direct contact op bij een van de volgende verschijnselen:

als het bloedverlies erg hevig is;
als de buikpijn toeneemt en voortdurend aanwezig is;
als je koorts krijgt (boven de 38 graden) tijdens of na de miskraam;
wanneer je ongerust bent.

Controle

Een week na het begin van het bloedverlies bieden we je een controle-echo aan. Dan wordt er een inwendige echo gemaakt om te kijken of het vruchtje volledig is afgestoten. Ofwel dat de baarmoeder “leeg is”. Als dit niet het geval is, verwijzen we je door naar de gynaecoloog.